4.Pułk Strzelców Konnych „Ziemi Łęczyckiej”
 
 
                Pułk powstał 28 października 1920 roku w wyniku przemianowania 2.Pułku Strzelców Konnych, dywizjony i szwadrony które weszły w skład 4.psk miały wielkie tradycje z czasów wojny polsko-rosyjskiej. W roku 1921 pododdziały pułku przybyły do Płocka gdzie jednostka przeszła na etat pokojowy i tam stacjonował aż do wybuchy wojny w 1939. Pierwszym dowódcą pułku został ppłk Henryk Marian Borewicz, jednak ze względu na zły stan zdrowia i częste przybywania na leczeniu niebawem nastąpiła zmiana dowódcy pułku. Do roku 1924 pułk był pułkiem jazdy dywizyjnej, następnie przystąpiono do przeorganizowania go w pułk jazdy samodzielnej co wiązało się ze sformowaniem w jego składzie 4.szwadronu i szwadronu ckm. Od tego czasu pułk przydzielono w podporządkowanie 1.Brygady Jazdy, którą później przekształcono w Mazowiecką Brygadę Kawalerii, w roku 1939 latem przed wybuchem wojny pułk przekazano do Nowogródzkiej Brygady Kawalerii.
 
4.Pułk Strzelców Konnych miał oczywiście swoje wyróżniki, proporczyk pułku miał barwy zielono-niebiesko-białe zatwierdzone zostały one w Dzienniku Rozkazów MSWojsk. Nr 3 z dnia 24 stycznia 1922 pozycja 63. Pułk obchodził swoje święto w dniu 23 maja, zatwierdzone zostało ono w Dzienniku Rozkazów MSWojsk. Nr 6 z dnia 19 maja 1927 pozycja 174. Odznakę pułkową oraz jej regulamin zatwierdzono w Dzienniku Rozkazów MSWojsk. Nr 46 z dnia 18 listopada 1924 pozycja 653.
 
W ramach pułku działała również Pułkowa Szkoła Podoficerska, żołnierze pułku corocznie brali udział w ćwiczeniach wojskowych, pułk był również aktywny pod względem działalności społecznej, pomagał uczyć, budować i wspomagał lokalną społeczność.
 
Mobilizację pułku do działań wojennych rozpoczęto 24 sierpnia, rezerwiści byli kierowani do formowanych i istniejących pododdziałów pułku, dzień później pułk otrzymał rozkaz aby wyruszyć w kierunku miejscowości Rościszew, gdzie pułk przebywał do 29 sierpnia. 30 sierpnia pułk przybył w rejon m. Lubowidz, gdzie zajął pozycje obronne, działając w składzie Nowogródzkiej Brygady Kawalerii następnego dnia pułk przeszedł do Sarnowa i stanął w odwodzie za prawym skrzydłem brygady. Do walki pierwszy wszedł 1.szwadron wzmocniony drużyną ckm odparł natarcie niemieckich cyklistów i samochodów pancernych pod Petrykozami. Część pułku udała się w kierunku Mławy, w tym czasie 3.szwadron w okolicach m. Narzym natknął się na niemiecką piechotę którą zmusił do wycofania. 3 września siły 4.pułku zaatakowały Narzym ale natknęły się na bardzo duży ogień artylerii i broni maszynowej 162.Pułku Piechoty niemieckiej, atak się załamał. Wobec czego 4.psk się wycofał i obsadził odcinek Kuczbork-Chojnowo. 4 września pułk odszedł w kierunku Sierpc, w godzinach popołudniowych siły pułku osiągnęły Płock, przygotowanie obrony Płocka trwało kilka dni do 8 września. Ponieważ rozkazy się zmieniły pułk razem z pododdziałami Nowogrodzkiej Brygady Kawalerii został skierowany w rejon Mińska Mazowieckiego. 12 września przeszedł w rejon m. Międzeszyn i obsadził brzeg rzeki Świder. 13 września zgodnie z rozkazami Nowogródzka Brygada Kawalerii ruszyły do natarcia, 3. i 4.szwadron 4.psk wspierały nacierające pułki piechoty na lewym skrzydle brygady, w godzinach wieczornych z powodu nieudanego natarcia przełamanego silnym ogniem artylerii gen. Anders wydał rozkaz by oddziały brygady wycofały się na kierunku Kołbiel-Garwolin-Łaskarzew, w straży przedniej znajdował się 4.Pułk Strzelców Konnych. W okolice Łaskarzewa siły pułku przybyły 14 września, dalej gen. Anders nakazał ruszyć na południe po trasie Sobolew-Korytnica-Michów. 16 września pułk przesunął się w rejon m. Ostrów po czym ruszył dalej na południu, dzień później otrzymał rozkaz zajęcia m. Turek, następnego dnia doszło do walki 4.psk z nieprzyjacielem, która trwała cały dzień, nocą pułk wycofał się na południe aby wyczerpane oddziały mogły odpocząć. Zadaniem pułku było dostać się w rejon m. Rejowiec, gdzie dotarł 21 września. W między czasie pułk doznał strat w wyniku bombardowań nieprzyjaciela. Następnie pułk stoczył ciężkie boje w okolicy m. Majdan, dalej podążając na południe po wielu stratach w ludziach i sprzęcie w dniach 25/26 września szwadrony pułku zostały rozwiązane, przy czym część oddziałów została rozbrojona przez Rosjan.
 
Poczet dowódców 4.Pułku Strzelców Konnych :
 
- ppłk Henryk Marian Borewicz ( X.1920 – 18.VI.1922 )
- ppłk Jan Dembicki ( 18.VI.1922 – 23.II.1925 )
- ppłk Zygmunt Lecewicz ( 24.II.1925 – 12.IV.1929 )
- p.o. ppłk Marian Żółtowski ( 12.IV.1929 – 25.V.1929 )
- płk Mikołaj Więckowski ( 25.V.1929 – 15.III.1939 )
- mjr Michał Stempkowski ( 15.III.1939 – 26.III.1939 )
- płk Kazimierz Żelisławski ( 26.III.1939 – 17.VII.1939 )
- ppłk Zygmunt Marszewski ( 18.VII.1939 – IX.1939 )

Please publish modules in offcanvas position.